piątek, 2 marca 2012

Temperatura tarła

Szczupak.
Tarło: marzec – kwiecień
Temperatura tarła: 2-5 ºC
Okres ochronny: 1 stycznia – 30 kwietnia


Okoń.
Tarło: marzec – kwiecień
Temperatura tarła: 7-9 ºC
Okres ochronny: brak


Sandacz.
Tarło: kwiecień – maj
Temperatura tarła: 12 ºC
Okres ochronny: 1 stycznia – 31 maja


Sum.
Tarło: maj – czerwiec
Temperatura tarła: 18 ºC
Okres ochronny: 1 listopada – 30 czerwca


Boleń.
Tarło: marzec – maj
Tempreatura tarła: 5 - 14 ºC
Okres ochronny: 1 stycznia – 30 kwietnia


Kleń.
Tarło: kwiecień – maj
Temperatura tarła: 15 - 18 ºC
Okres ochronny: brak


Jaź.
Tarło: kwiecień – maj
Temperatura tarła: 11 - 16 ºC
Okres ochronny: brak


Płoć.
Tarło: kwiecień – maj
Temperatura tarła: 15-16 ºC
Okres ochronny: brak


Leszcz.
Tarło: maj – czerwiec
Temperatura tarła: 14-17 ºC
Okres ochronny: brak


Lin.
Tarło: czerwiec – lipiec
Temperatura tarła: 19 - 20 ºC
Okres ochronny: brak


Miętus.
Tarło: grudzień – styczeń
Temperatura tarła: 2 – 4 ºC
Okres ochronny: 1 grudzień – 29 luty


Temperatura wody a rozród ryb


Każdy gatunek ryb cechuje właściwy mu zakres temperatur optymalnych do rozrodu, a w nim - temperatura tarła. Tylko wtedy, kiedy temperatura wody w rzece mieści się w określonych dla gatunku granicach, ryby są zdolne przystąpić do rodzicielskich obowiązków, a zapłodniona ikra oraz wyklute z niej larwy rozwijają się prawidłowo. Tarło jakie­gokolwiek gatunku ryby odbywa się zgodnie z rozrodem tych mikroorga­nizmów pokarmowych, które zapewnią sytość wyklutym larwom.
Rozród działa na aktywność żerową wszystkich ryb dość typowo. Ryby dojrzewające do rozrodu zaczynają okazywać wyraźnie zwięk­szone zainteresowanie pokarmem, gdyż ich organizmy domagają się obfitszych dostaw budulca niezbędnego do wytworzenia całej masy komórek rozrodczych (ikry lub mlecza). W rezultacie wiecznie głodne przyszłe tarlaki, a szczególnie sztuki przygotowujące się do tarła po raz pierwszy, stają się łatwym łupem wędkarza.
Gatunki odbywające tarło wczesną wiosną żerują ostro już jesienią oraz nie wstrzymują się od przyjmowania pokarmu również zimą; gatunki późnego tarła wcześniej schodzą z jesiennych żerowisk, zimą zaś obchodzą się bez jadła, bo na odpowiednie przygotowanie mają sporo czasu wios­ną.